Author :
Abstract
Özet
Taklit ilk sanat yapıtlarından bugüne zanaatkâr/sanatçıların üretimlerinde kullanmış oldukları bir method olarak görülmektedir. İlk insanlar doğayı kopyalamış, yerleşik yaşantı ile birlikte görülen şehirleşmeler ile tekraren uygulanan kapsamlı ve detaylı sanat pratikleri doğmuştur.
Bugünün sanatı eski çağların uygulamalarından ayrışmış dursa da geçmişten referanslarla ilerleyen bir yapıya sahiptir. Ancak bugünün sanatını geçmişten ayıran temel unsur modernizmle birlikte kazanılan, sanatçının bilinci ve farkındalığı olmaktadır.
Bu araştırma, çağdaş sanatçılar Ai Weiwei ve Burçak Bingöl’ün yapıtları bağlamında taklit konusunu ele almaktadır. Ai Weiwei, geleneksel Çin sanatını çağdaş yorumlarla birleştirerek, kültürel mirasın yıkımını sorgulayan eserler üretmektedir. Sanatçı ilk yıllarında Pop sanattan etkilenmiş aynı zamanda toplumsal ve politik mesajlar içeren bağlamlar kurmaktadır. Burçak Bingöl ise, geleneksel zanaat tekniklerini modern sanat ile harmanlayarak, izleyiciyi geçmişle günümüz arasında bir köprü kurmaya davet eder. Onun eserleri, el işçiliği ve modern tasarım unsurlarını barındırırken, yapıtlarında Ai Weiwei’ninkiler ile benzeşen biçimsel unsurlar dikkat çekmiştir. Bu bağlamda, taklit yalnızca bir yeniden üretim aracı değil aynı zamanda kültürel ve toplumsal eleştirinin bir yolu haline gelmektedir. Araştırma, sözü geçen sanatçı örnekleminde, sanatın ilerlemesinde taklidin rolünü incelemeyi amaçlamaktadır.
Araştırma kapsamında modern dönem ve sonrası eleştirmenlerin değerlendirmeleri, örnek sanat yapıtları aracılığıyla sunulmaktadır. Araştırma ile taklit bağlamında sanat yapıtının değerlendirilmesinin günümüz yaratıcı süreçlere yansıyan pozitif bir etki yaratacağı varsayılmaktadır.
Keywords
Abstract
Abstract
Imitation has been viewed as a method used by craftsmen and artists in their productions from the earliest artworks to the present day. Early humans imitated nature, and with the advent of settled life and urbanization, extensive and detailed art practices emerged, repeatedly applied.
Although today's art may seem to diverge from the practices of ancient times, it still progresses with references from the past. However, what fundamentally separates contemporary art from the past is the awareness and consciousness gained through modernism.
This research examines the concept of imitation in the context of contemporary artists Ai Weiwei and Burçak Bingöl’s works. Ai Weiwei combines traditional Chinese art with contemporary interpretations, producing works that question the destruction of cultural heritage. Early in his career, the artist was influenced by Pop Art while also creating contexts that carry social and political messages. Burçak Bingöl, on the other hand, blends traditional craft techniques with modern art, inviting the viewer to build a bridge between the past and the present. Her works, which include elements of craftsmanship and modern design, feature formal similarities to those of Ai Weiwei. In this context, imitation becomes not just a tool for reproduction but also a way of offering cultural and social critique. The research aims to explore the role of imitation in the progression of art, exemplified by these artists.
Throughout the research, evaluations of critics from the modern period and beyond are presented through sample artworks. It is assumed that evaluating art in the context of imitation will have a positive impact on today’s creative processes.
