Author :
Abstract
Kitle iletişim araçlarının yaygınlaşmasıyla birlikte mekânsal sınırlar anlamını yitirmeye başlamış; küreselleşmenin hız kazandığı bir iletişim çağında, bireyler ve toplumlar farklı coğrafyalarda benzer medya içeriklerine maruz kalır hâle gelmiştir. Bu dönüşüm, yalnızca teknolojik bir ilerlemeyi değil, aynı zamanda kültürel kimliklerin çözülmesini ve yerel değerlerin küresel baskı altında yeniden şekillenmesini de beraberinde getirmiştir. “Yersiz yurtsuzlaşma” kavramı, bu bağlamda, bireylerin fiziksel mekânla olan bağlarının zayıflamasını ve kimliğin daha akışkan hâle gelmesini ifade etmektedir. Bu çalışma, küreselleşme sürecinde medyanın kültürel üretim ve temsil üzerindeki dönüştürücü etkilerini, kültürel emperyalizm, yersiz yurtsuzluk, melezleşme ve alternatif medya kuramları çerçevesinde ele almaktadır. Küresel medya yapısının büyük ölçüde Batılı şirketlerin kontrolünde olması, kültürel içeriklerin tek yönlü ve homojen bir yapıya bürünmesine neden olmakta; yerel kültürlerin marjinalleşmesine ve temsil dışı bırakılmasına yol açmaktadır. Bu bağlamda çalışma, medya aracılığıyla kurulan kültürel hegemonyanın yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda ideolojik ve sembolik boyutlarını da incelemektedir. Öte yandan, dijital teknolojilerin sunduğu olanaklar sayesinde bireyler ve topluluklar, küresel medya düzenine karşı alternatif anlatılar geliştirebilmekte; melez kimlik formları üzerinden çok katmanlı kültürel temsiller inşa edebilmektedir. Homi K. Bhabha’nın “üçüncü mekân” kavramsallaştırması, bu süreçte ortaya çıkan hibrit kimlik yapılarını anlamak açısından önemli bir kuramsal çerçeve sunmaktadır. Bu çalışma, küresel medya düzeninde kültürel temsili; yersiz yurtsuzluk, kültürel emperyalizm, melezleşme ve alternatif medya kuramları çerçevesinde ele almaktadır. Küresel medya endüstrisinin Batı merkezli yapısı, içerik üretiminde tekelleşmeye yol açarken; yerel kültürleri marjinalleştirmekte ve temsil dışı bırakmaktadır. Ancak dijital mecralar, bu tek tipleştirici yapı karşısında alternatif anlatıların ve melez kimlik formlarının gelişmesini mümkün kılmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın son bölümünde, Almanya’da yaşayan Türk kökenli dijital içerik üreticisi Merve Kayıkçı’nın medya pratikleri örneklenerek, dijital alanda melez kimliklerin inşası ve kültürel direniş biçimleri tartışılmıştır.
Keywords
Abstract
With the widespread dissemination of mass communication tools, spatial boundaries have begun to lose their significance. In an era marked by accelerated globalization and intensified communication, individuals and societies across different geographies are increasingly exposed to similar media content. This transformation entails not only technological advancement but also the dissolution of cultural identities and the reconfiguration of local values under global pressure. In this context, the concept of “deterritorialization” refers to the weakening of individuals’ ties to physical space and the emergence of more fluid identities. This study examines the transformative effects of globalization on cultural production and representation within the frameworks of cultural imperialism, deterritorialization, hybridity, and alternative media theories. The global media structure, predominantly controlled by Western-based corporations, leads to a unidirectional and homogenized media environment, resulting in the marginalization and exclusion of local cultures from representation. Accordingly, this study explores not only the economic but also the ideological and symbolic dimensions of the cultural hegemony established through media. On the other hand, digital technologies offer individuals and communities the opportunity to develop alternative narratives in response to the global media order and to construct multilayered cultural representations through hybrid identity formations. Homi K. Bhabha’s theorization of the “third space” provides a significant conceptual framework for understanding the hybrid identity structures emerging in this process. This article explores cultural representation within the global media order through the theoretical lenses of deterritorialization, cultural imperialism, hybridity, and alternative media. While the Western-centric structure of the global media industry leads to monopolization in content production and the marginalization of local cultures, digital platforms simultaneously enable the development of alternative narratives and hybrid identity expressions in resistance to such homogenizing tendencies. In the final section, the study analyzes the media practices of Merve Kayıkçı, a Turkish-origin digital content creator living in Germany, to discuss the construction of hybrid identities and forms of cultural resistance in the digital realm.
