Author:
Abstract
Walter Benjamin “Teknik Olarak Yeniden Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı” isimli makalesinde en kusursuz yeniden üretimde dahi eksik olan bir şeylerin olduğundan bahseder. Bu eksiklik sanat yapıtının belirli bir mekandaki özgün mevcudiyeti, onu sahici kılan şimdi ve buradalığı ile sahip olduğu auradır. Benjamin, aurayı zaman ve mekânın alışılmadık dokusu olarak tanımlarken, auranın tıpkı basımı olamayacağını savunur. Benjamin’in düşüncelerini ifade ettiği dönemde öne çıkan fotoğraf makinesi, kamera ya da çeşitli baskı teknikleri günümüzde yerini dijital bir dünyaya bırakmıştır. Galeri, müze ve müzayedeler sanal sergiler, hologramlar, arttırılmış gerçeklik uygulamaları, yapıtın görüntüsünü mekan içinde bir yüzeye dijital olarak yansıtma ve benzer uygulamalar kullanarak, resim, heykel gibi geleneksel sanat formlarını da dijital medyalara taşımaktadırlar. Bu çalışmada Benjamin’in düşünceleri ve sanat eserinin izleyiciyle karşılaşması bağlamında günümüzün dijital sergileme yöntemleri ve bu yöntemlerin plastik sanatlar alanındaki yapıtların aurasına etkisinin tartışılması amaçlanmıştır. Çalışmada dijital kopyalarla yapılan sergilemeler örnekler ışığında incelenmiştir. Dijital sergileme olanaklarıyla birlikte yapay zekâ faktörü de göz önünde bulundurularak plastik sanatlar alanındaki yapıtlarla izleyicilerin dijital ortamda yaratılan karşılaşmalarının yapıtın aurasını kaybettirdiği, bu uygulamaların yapıtı bağlamından kopararak onu dönüştürdüğü ve bu durumda bir auradan bahsedilecekse bunun yapıtın orjinaline yabancı bir aura olduğu düşünülmektedir.
Keywords
Abstract
Walter Benjamin talks about something that is lacking in even the most perfect reproduction in his article “Artwork in the Age of Technical Reproducibility.” The original presence of this missing work of art in a particular space is the here and now and the aura it has that makes it authentic. While Benjamin defines the aura as the unusual texture of time and space, he argues that it cannot be a copy of the aura. The camera, camcorder or various printing techniques that came to the fore at the time Benjamin expressed his thoughts have left their place to a completely digital world today. Galleries, museums and auctions carry traditional art forms such as painting and sculpture to digital media by using virtual exhibitions, holograms, augmented reality applications, digitally projecting the image of the work onto a surface in space, and similar applications. In this study, in the light of Benjamin's thoughts, it is aimed to discuss today's digital exhibition methods and the effect of these methods on the aura of the works in the field of plastic arts in the context of the encounter of the artwork with the audience. In the study, the exhibitions made with digital copies using the literature review method were examined in the light of examples. Considering the artificial intelligence factor along with the digital exhibition opportunities, it is thought that the encounters of the audience with the works in the field of plastic arts created in the digital environment lose the aura of the work, these practices break the work out of its context and transform it, and if an aura is to be mentioned in this case, it is thought to be a foreign aura to the original of the work.