Bu araştırma, Türkiye’de yürürlükte olan Akademik Teşvik Ödeneği Yönetmeliği’nin Güzel Sanatlar temel alanındaki uygulanabilirliğini ve etkinliğini kapsamlı bir şekilde grafik örnekler üzerinden incelemektedir. Yönetmelik, akademik üretkenliği artırmayı, bilimsel ve sanatsal faaliyetleri teşvik etmeyi amaçlamaktadır. Ancak sanat ve tasarım disiplinlerinde uygulanan değerlendirme kriterlerinde önemli belirsizlikler ve tutarsızlıklar olduğu görülmektedir. Bu durum, akademisyenlerin akademik teşvikten yararlanma sürecinde çeşitli zorluklarla karşılaşmasına neden olmaktadır. Özellikle atıf, ödül ve tasarım kategorilerinde yanlış uygulamalara yol açabilecek noktalar tespit edilmiştir. Mevcut yönetmelik, aynı eser üzerinden birden fazla kategoride puan alınmasına imkân tanıdığından, mükerrer puanlama gibi adaletsizliklere yol açabilmektedir. Bunun yanı sıra, sanat ve tasarım yarışmalarında uygulanan ödüllendirme sistemlerindeki dengesizlikler de teşvik mekanizmasının objektifliğini zedelemektedir. Ayrıca, tasarım kavramının geniş ve belirsiz bir şekilde tanımlanması, eserlerin değerlendirilmesinde hatalı sonuçlara neden olabilmektedir. Bu bağlamda, teşvik komisyonlarının daha şeffaf, ölçülebilir ve nesnel kriterler belirlemesi gerekmektedir. Teşvik başvurularının uzman görüşleriyle desteklenmesi ve etik ihlallerin önüne geçilmesi, sistemin güvenilirliğini artıracaktır. Araştırma, yönetmeliğin daha adil, kapsayıcı, etik ve sürdürülebilir bir teşvik modeline dönüşmesi için somut çözüm önerileri sunarak, akademik teşvik sisteminin sanat ve tasarım alanlarında daha etkin uygulanmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.
This research examines the applicability and effectiveness of the Academic Incentive Grant Regulation in force in Türkiye in the main field of Fine Arts through graphic examples in a comprehensive manner. The regulation aims to increase academic productivity and encourage scientific and artistic activities. However, it is observed that there are significant uncertainties and inconsistencies in the evaluation criteria applied in the disciplines of art and design. This situation causes academics to encounter various difficulties in the process of benefiting from academic incentives. In particular, points that may lead to incorrect applications in the citation, award, and design categories have been identified. Since the current regulation allows for the same work to be scored in more than one category, it may lead to injustices such as double scoring. In addition, imbalances in the award systems applied in art and design competitions also undermine the objectivity of the incentive mechanism. In addition, a broad and vague definition of the concept of design may lead to erroneous results in the evaluation of works. In this context, incentive committees need to determine more transparent, measurable and objective criteria. Supporting incentive applications with expert opinions and preventing ethical violations will increase the reliability of the system. The research aims to contribute to more effective implementation of the academic incentive system in the fields of art and design by offering concrete solution suggestions for transforming the regulation into a more fair, inclusive, ethical, and sustainable incentive model.